Witamy na naszej stronie

Porady prawne, pisma procesowe, pełna obsługa prawna

kancelaria prawna

Zapraszamy

Pozycja 2

Zapraszamy na stronę główną :)

Oby ten dzień był udany :)

Pozycja 3

Reklama

Polecamy to co najlepsze:

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Delegowanie zadań i kompetencji powinno być regulowane zasadą przyznawania kompetencji nadzorczych organowi nadzoru, który ze względu na swoją pozycję jest najbardziej odpowiedni do podjęcia działań w przedmiotowej sprawie. Delegowanie kompetencji byłoby odpowiednim rozwiązaniem przykładowo ze względu na efekt skali lub zbieżny zakres, spójność w ramach nadzoru grupowego oraz optymalizację wykorzystania wiedzy specjalistycznej między organami nadzoru. Decyzje podejmowane przez organ, któremu przekazano kompetencje, o ile zostały podjęte w zakresie delegowanych kompetencji, powinny być uznawane za rozstrzygające przez organ delegujący kompetencje i przez inne właściwe organy. Odpowiednie unijne akty prawne mogą bliżej określać zasady delegowania kompetencji na podstawie umowy. Urząd powinien ułatwiać i monitorować zawieranie umów dotyczących delegowania zadań i kompetencji między krajowymi organami nadzoru za pomocą wszelkich właściwych środków.

Aby umożliwić podjęcie odpowiednich działań w przypadku nieprawidłowego lub niewystarczającego stosowania prawa unijnego, należy wprowadzić mechanizm obejmujący trzy etapy: Po pierwsze, Urząd powinien być uprawniony do zbadania domniemanego nieprawidłowego lub niewystarczającego wykonania obowiązków wynikających z prawa unijnego przez organy krajowe w ramach ich praktyki nadzorczej, a następnie powinien wydać zalecenie. Po drugie, w przypadku gdy właściwy organ krajowy nie zastosuje się do zalecenia, Komisja powinna mieć prawo do wydania formalnej opinii uwzględniającej zalecenie Urzędu, w której wymaga od właściwego organu podjęcia działań koniecznych do zapewnienia przestrzegania prawa Unii.

Potrzebę zapewnienia skutecznego wykonywania praw wynikających ze znaku towarowego pogodzić z koniecznością unikania utrudnień w swobodnym obrocie legalnymi towarami, uprawnienie właściciela unijnego znaku towarowego powinno wygasać w przypadku, gdy zgłaszający lub posiadacz towarów w toku późniejszego postępowania wszczętego przed sądem w sprawach unijnych znaków towarowych, właściwym do rozstrzygnięcia, czy prawa do unijnego znaku towarowego naruszono, jest w stanie dowieść, że właścicielowi unijnego znaku towarowego nie przysługuje prawo do zakazania wprowadzenia towarów do obrotu w państwie końcowego przeznaczenia.

Przy wykonywaniu takich uprawnień i w podejmowanych środkach należy wziąć pod uwagę okoliczności, w których dochodzi do upadłości. Jeżeli problem występuje w pojedynczej instytucji i nie ma on wpływu na pozostałą część systemu finansowego, organy powinny mieć możliwość wykonywania swoich uprawnień w zakresie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji bez istotnych obaw o wystąpienie efektu domina. Z drugiej strony we wrażliwym otoczeniu należy dołożyć większych starań w celu uniknięcia destabilizacji rynków finansowych.

W związku z tym organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny być zobowiązane do całkowitego umorzenia tych instrumentów lub ich konwersji na instrumenty w kapitale podstawowym Tier I w momencie utraty rentowności i przed podjęciem wszelkich działań w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W tym celu moment utraty rentowności należy rozumieć jako moment, w którym odpowiedni organ stwierdza, że instytucja spełnia warunki uruchomienia procedury restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji lub moment, w którym organ podejmuje decyzję, że instytucja utraciłaby rentowność, jeżeli te instrumenty kapitałowe nie zostały umorzone lub nie uległy konwersji.

Grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien zaproponować grupowy program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i przedłożyć go kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Krajowe organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, które nie zgadzają się z proponowanym planem lub postanawiają podjąć niezależne działanie w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, powinny wyjaśnić grupowemu organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i innym organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji objętym grupowym programem restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powody swojej niezgody i powiadomić o nich wraz z szczegółowymi informacjami na temat wszelkich niezależnych działań w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, jakie zamierzają podjąć. Każdy organ krajowy decydujący się na odstępstwo od grupowego programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien należycie rozważyć potencjalne skutki dla stabilności finansowej w państwach członkowskich, w których zlokalizowane są pozostałe organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, oraz potencjalne skutki dla innych części grupy.

nauka
obszar
pomoc
zakres
uwaga
widok
model
obraz
kostka
gama
sukces