Witamy na naszej stronie

Porady prawne, pisma procesowe, pełna obsługa prawna

kancelaria prawna

Zapraszamy

Pozycja 2

Zapraszamy na stronę główną :)

Oby ten dzień był udany :)

Pozycja 3

Reklama

Polecamy to co najlepsze:

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Przydzielanie obowiązków operatorom instalacji leży w gestii państw członkowskich pod warunkiem zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą. Dlatego państwa członkowskie mogą dokonać wyboru, czy udzielić pozwolenia jednemu odpowiedzialnemu operatorowi dla każdej instalacji, czy też rozłożyć odpowiedzialność na kilku operatorów różnych części danej instalacji. W przypadku gdy aktualny system prawny danego państwa członkowskiego zakłada odpowiedzialność tylko jednego operatora dla każdej instalacji, państwo to może zdecydować o utrzymaniu tego systemu.

Wykorzystanie rozpuszczalników organicznych przy niektórych czynnościach i w niektórych instalacjach powoduje emisje związków organicznych do powietrza, co przyczynia się do tworzenia na poziomie lokalnym i transgranicznym utleniaczy fotochemicznych, powodujących szkody w zasobach naturalnych oraz mających szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi. Należy zatem podjąć środki zaradcze przeciw wykorzystaniu rozpuszczalników organicznych oraz ustanowić wymóg przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji dla związków organicznych oraz przestrzegania odpowiednich warunków eksploatacji. Operatorzy powinni mieć możliwość spełniania wymogów planu redukcji emisji, zamiast przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji określonych w niniejszej dyrektywie, w przypadku gdy istnieją inne środki, takie jak stosowanie produktów lub technik o małej zawartości rozpuszczalników lub niezawierających rozpuszczalników, stanowiące alternatywne sposoby równoważnej redukcji emisji.

Jest niezwykle istotne, by instytucje sporządzały i regularnie aktualizowały plany naprawy określające działania, jakie instytucje te powinny podjąć w celu naprawy swojej sytuacji finansowej po jej znaczącym pogorszeniu. Plany te powinny być szczegółowe i oparte na realistycznych założeniach obowiązujących w ramach szeregu wiarygodnych, pesymistycznych scenariuszy rozwoju sytuacji. Wymóg sporządzenia planu naprawy powinien być jednak stosowany proporcjonalnie, z uwzględnieniem systemowego znaczenia danej instytucji lub grupy i jej powiązań, w tym za pomocą wzajemnych systemów gwarancyjnych. W związku z tym wymagana treść planów naprawy powinna uwzględniać charakter źródeł finansowania danej instytucji, w tym wzajemnie gwarantowane finansowanie lub zobowiązania, oraz stopień, w jakim wsparcie w ramach grupy jest prawdopodobne. Instytucje powinny być zobowiązane do przedłożenia swoich planów właściwym organom w celu przeprowadzenia pełnej oceny, obejmującej między innymi sprawdzenie, czy plany te są kompleksowe i czy umożliwiają przywrócenie rentowności instytucji w rozsądnym terminie, nawet w okresach bardzo trudnej sytuacji finansowej.

Fakt, iż instytucja nie spełnia wymogów dotyczących udzielenia zezwolenia na prowadzenie działalności, nie powinien sam w sobie uzasadniać uruchomienia procedury restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, szczególnie jeśli instytucja jest nadal rentowna lub prawdopodobnie będzie nadal rentowna. Instytucja powinna zostać uznana za będącą na progu upadłości lub zagrożoną upadłością, jeżeli narusza lub prawdopodobnie w bliskiej przyszłości naruszy wymogi, których spełnienie jest konieczne dla zachowania zezwolenia, jeżeli aktywa instytucji są lub prawdopodobnie w bliskiej przyszłości będą niższe od jej zobowiązań, jeżeli instytucja jest lub prawdopodobnie w bliskiej przyszłości będzie niezdolna do spłaty swoich długów w terminie ich wymagalności lub jeżeli instytucja potrzebuje nadzwyczajnego publicznego wsparcia finansowego, z wyjątkiem szczególnych okoliczności określonych w niniejszej dyrektywie. Konieczność skorzystania przez instytucję z nadzwyczajnego wsparcia płynności udzielanego przez bank centralny nie powinna sama w sobie stanowić okoliczności wskazującej, że instytucja jest lub w najbliższej przyszłości będzie niezdolna do spłaty swoich zobowiązań w terminie ich wymagalności.

Roszczenia systemu gwarancji depozytów powinny mieć w ramach takich przepisów krajowych wyższy priorytet także w stosunku do wyżej wymienionych kategorii kwalifikujących się depozytów. Harmonizacja krajowych przepisów prawa upadłościowego w tej dziedzinie jest niezbędna w celu zminimalizowania ekspozycji funduszy państw członkowskich na cele restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z zasadą niepogarszania sytuacji wierzycieli, określoną w niniejszej dyrektywie.

Ponieważ cele niniejszej decyzji, a mianowicie ochrona i propagowanie różnorodności kultur w Europie, podkreślanie cech im wspólnych oraz wspieranie wkładu kultury w długoterminowy rozwój miast, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z uwagi w szczególności na potrzebę posiadania wspólnych, jasnych i przejrzystych kryteriów i procedur wyboru i monitorowania, a także na potrzebę ściślejszej koordynacji między państwami członkowskimi, natomiast możliwe jest, z uwagi na skalę i oczekiwane skutki niniejszego działania, lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,

nauka
obszar
pomoc
zakres
uwaga
widok
model
obraz
kostka
gama
sukces